մտածում եմ, որ այդ օրվա մասին հիշողությունը կորցնում եմ: Սկզբում շատ վառ էր, հետո գնալով սկսեց մշուշի մեջ երևալ, դառնալ երազային, չնայած ի սկզբանե երազային էր, սկսեց խամրել, սկսեցին շատանալ ստվերները, կամաց-կամաց մարդը սկսեց կորել ու բաժանվել մասերի հիշողության ու օրվա մեջ, տարրալուծվել ստվերներում, երազում, փողոցում, տանը, գլխսի մեջ: Ու ես սկսեցի կասկածել, որ այդ օրը եղել է` չնայած ձախ ձեռքիս ցուցամատի մատանու բացակայությանը և տեղ չհասած երեք հաղորդագրությունների առկայությանը հեռախոսիս մեջ:
Comments
Post a Comment